تعصب

- یکی از کلمات جالب و از مصادیق  بارز جمله معروف " هر کسی نقش خویشتن بیند در آب " تو زبون مادری ما تعصبه، که هر کی برای اون یه تعریف ویژه و مخصوص به خودش داره. معانی مختلف این کلمه که الان به ذهن من میرسه اینا هستن:

1- تعصب منطقی: یکی از جنبه‌های مثبت، که باعث ایجاد انگیزه و شروع فعالیت زیاد تو افراد میشه

و عامل بوجود آورنده تغییر تو زندگیها و شروع کارهای بزرگ. در واقع این جنبه، از  تعریف تعصب بشکل اینکه بدون تعصب هیچ کار بزرگی در جهان انجام نمیشه بوجود میاد. مثل تعصبی که تو بعضی از آدمها برای تغییر شرایط زندگیشون بوجود میاد و اکثراً هم موفق میشن.

2- تعصب غیر منطقی: اینا تعصبهایی هستند که مثل پیش‌فرضهای برنامه‌های کامپیوتری تو ذهن همه ما وجود داره. یه سری مسائلی که براشون حرمت قائلیم و  با بالا پایین شدنشون احساسی میشیم  بدون اینکه دلیل اونها رو بدونیم. مثل تعصبهای قومی و نژادی تو کشور خودمون که زیاد میشنویم مثلاً ماترکها  اینجوریم و........

3- تعصب ناموسی: یکی از جنبه های جالب تعصب که تو همه ماها وجود داره اینه که برای  افراد مونث درجه اول یه حساسیت خاصی قائلیم  ولی وقتی پامون رو از خونه میذاریم بیرون و یه خانم خوشگل میبینیم همه چی یادمون میره و اصلاً فکر نمیکنیم که بابا این بنده خدا هم ممکنه ناموس کسی باشه و بعضیها رو اونها تعصب داشته باشن.

4- تعصب حکومتی: این نوع تعصب اجتماعی یه نوع خاصیه که تو چند سال اخیر خیلی شایع شده. تو این مدل همه چیز یا صد در صد خوبند یا صد در صد بد، اگه خوبه هیچ چیز بد نداره واگه بده هیچ چیز خوب. در واقع همون منطق صفر و یک خودمونه. از یه چیزیا طرز فکری اگه  بدمون بیاد دیگه خوبیهاش رو نمیبینیم و برعکس. این نوع تعصب برای جا انداختن خودش  و تحریک احساسات متوسل به تبلیغ و دروغ و .... میشه. نمونه اونو تو جریان حمله آمریکا به عراق، تو ماجرای پرونده اتمی ایران و جنگ اقتصادی بوئینگ و ایرباس و همه چیز میبینیم. تو مورد اول یه جوری موقع جنگ خبرها پخش میشد که انگار عراق داره آمریکا رو میگیره و تو مورد دوم هم فکر کردیم که ما گفتمان سطح جهان رو عوض کردیم و همه حق رو به ما دادن و تو مورد سوم هم انگار ایرباس 380 A رو ما طراحی کردیم برای اینکه کارخونه بوئینگ رو بیچاره کنیم ولی بعد از یه مدت کوتاه همه چی برعکس در اومد. آخرین نمونه اونم حکایت قشنگ جنگ حزب الله و اسرائیلٍ، که ظاهراً حزب الله پیروز شده ولی نمیدونم چرا آمریکائیها و اسرائیلیها خوشحال هستن.

یه چیز که هیچکس به ما تو جامعه و زندگی یاد نمیده اینه که برای هر مسئله ای هزینه فایده اونو حساب کنیم و همه جوانب اونو خوب بسنجیم و بعد جبهه‌گیری کرده یا عکس العمل نشون بدیم نه کور کورانه و با تعصب همه چیز رو بصورت مطلق خوب یا بد بدونیم، اگه یه روز اینا رو تو زندگیون یاد بگیریم مطمئناً وضعمون خیلی بهتر از الان میشه.

- یه بنده خدا که تو آمریکا زندگی کرده بود و بچه‌اش اونجا بدنیا اومده بود و 8 سال بیشتر نداشت، برام درد دل میکرد که بابا من گیج شدم چطور فرهنگ ایرانی رو به این بچه منتقل کنم. یه لیست بزرگ از تناقضات فرهنگ خودمون نوشته بود و یکی یکی برام نقل میکرد. یکیش که برام جالب بود مقایسه این دو تا ضرب المثل معروف بود : " جوجه رو آخر پاییز میشمارن " با " سالی که نکوست از بهارش پیداست ". می‌گفت  اولی میگه برای نتیجه‌گیری باید صبر کرد تا کار تموم بشه و بعد قضاوت کرد ولی دومی از همین اول آب پاکی رو می‌ریزه ، من چه جوری اینا رو حالی این بچه بکنم. برای من خیلی جالب بود، فکر میکنم بنده خدا زیاد هم بیراه نمی‌گفت.