بالاخره این دوران غیبت کبری که بعد از یه غیبت صغری اتفاق افتاده بود، تموم شد. تجربه تازهای بود زمان خیلی طولانی بود با طوفان فکری شدید. تقریباْ به اندازه تموم سالیان عمرم تو این مدت یه سال فکر کردم و خوندم و صحبت کردم و دیدم و ....
فکر کنم حالا یه کمی بیشتر تونستم خودم و محیط دور وبرم رو بشناسم. تو این مدت هر وقت میتونستم یه چرخی تو وبلاگها میزدم و با خوندن اونا حسهای مختلفی رو تجربه میکردم .
الان که فکر میکنم میبینم که از این دوره زمانی خیلی راضیم ولی میترسم مثل بقیه مراحل زندگی بعداْ ازش زیاد خوشم نیاد. باید منتظر گذشت زمون شد و دید و بعداْ ارزیابی کرد.
جای قلم توانای شما در حرفهایترین جامعه مجازی ایرانیها خالیست ...