یکی از قشنگترین فیلمهای قدیمی بنظر من فیلم داش آکل با بازی بهروز وثوقی ٍ، که این روزا نمیدونم چرا تلویزیونهای اونطرف بهش گیر دادن و تقریباً هر هفته یه کانال نشونش میده. اگه اصلاً وقت نداشته باشم به هر بهونه‌ای پنج دقیقه آخرو هر جور شده میبینم تا این پاراگراف صادق هدایت رو بخونم :
در زندگی زخمهائیست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا میخورد و می‌تراشد. این دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد، چون عموماً عادت دارند که این دردهای باور نکردنی را حزو اتفاقات و پیشآمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد مردم …..
یعنی چی محسن؟!!!
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره، روح هایی را که ناتوانند، قدرت ندارند، اعتقاد و ریشه ای ندارند، نمی خواهند زخمهایشان را درمان کنند و ناامید و حقیر هستند، آهسته در انزوا میخورد و می‌تراشد. ولی مطمئناً روح های دیگری هم وجود دارند!
دلم برات تنگ شده....رفیق.....!
یه سری اون ورا بزن..... به قول سانچز : هر صفحه ی روزنامه ها عکسی از توست.....
محسن جان سلام
امیدوارم که حالتون خوب باشه
راستش وبلاگ شما فیل . تر شده و من چندین بار سعی کردم با فیل .تر شکن وارد بشم که نشد ولی این دفعه با کمک یکی از دوستان وارد به سیستم اومدم یه احوالی ازتون بپرسم ...
سلام، چه خبرا ؟! ازتون خبری نیست !
سلام. من هم داش اکل و بهروز وثوقی رو دوست دارم مخصوصا وقتی با گوگوش بازی میکنه مثلا گوزنها . در مورد اون دوستتم من با نظر خانومت موافقم. باید با اون صحبت کنی.امیدوارم بتونی این مسئله رو حلش کنی.
اندرمیان امشب به روز میشود
سلام محسن جان .
خیلی وقت هست که وبلاگتون رو میخونم . از همون موقع ها لینکتون رو گذاشته بودم توی بلاگم ! اگر مقدوره و صلاح دیدید ، ممنون میشم لینک من رو بذارید . تشکر .