وفا داری و اتلاف وقت

چند روز پیش بعد از تموم شدن یه جلسه رسمی بحث در مورد مردها و میزان وفاداریشون به خانمهاشون مطرح شد. یه چیز خیلی جالب تو تموم صحبتها  کاملاً بصورت بدیهی مطرح بود و اون اینه که همه مردای حاضر یا دوست مونث دیگری داشتند یا دوست داشتن که داشته باشن، حتی ارتباط تو حد یه حرف زدن صمیمی و درد دل کردن رو از حقوق مسلم خودشون میدونستن.حالا چه در حد مسئول کپی ما که برای خانمهای شرکت با یه سلام و علیک گرم تموم جزوه درسیشون و حتی کارهای مدرسه بچه شون رو کپی میگیره هیچ، صحافی هم میکنه و خودش میبره تحویل میده ، یا تو حد رئیس ........... البته تموم صحبت من در مورد ارتباطهای هدفدار و غیر سالمه. این که زن و مرد باید با هم صحبت کنن جزو اصول اولیه و بدیهی زندگی امروزیست، منظور از ارتباط ناسالم ارتباطی است که طرف از تو ذهنش میگذره ای کاش اینو ..... حالا اگه کاری نمیکنه وفاداریش نیست که مانع میشه، امکانات نیست، حالا اونایی که امکانات دارن تو حد خودشون  لذت بصری و کلامی میبرن و یا .......  

یه موقع فکربد نکنین که من تو جای بدی با فرهنگ ناجور کار میکنم، نه اتفاقاً از نظر فرهنگی و کلاس و هر چیز دیگه از معتبرترین شرکتهای ایرانه. اگه خیلی هم بدبین نیستین تو دور و بر خودتون نگاه کنین تا متوجه صحبتهای من بشید، یه خانوم که سر خیابون  منتظر ماشین وایسته  قیافه‌اش هم خیلی ساده و بی‌شیله پیله و بدون آرایش و لباسهای آنچنانی هم باشه ، کلی آقا با قیافه معمولی و ساده شده یه بوق و چراغ بصورت کاملاً عادی مهمونش میکنن، چه برسه که الان وامیستن و  اصرار میکنن و اگه پا داد چونه هم میزنن، حالا اگه یه خورده یکیشون  راننده یا خانومه بشنگه که دیگه هیچ.

 یه چیزجالب دیگه اینه که خیلی از خانمها هم راه و روش اینجور کار غیر ضابطه‌ای کشیدن از مردها رو خوب یاد گرفتن و شدن استاد این سبک و سیاق، یه کرشمه و عشوه  و راه افتادن کار حالا اگه خانونمه یک کم بر و رو داشته باشه که دیگه هیچ خرید خونه هم براش تو این مملکت انجام میدن.خلاصه جامعه قشنگی داریم، همه دنبال همون چیزهایی هستیم که هم دینمون نهی میکنه هم عرفمون. من دنبال ارزشگذاری این رفتارها و هنجار یا ناهنجار بودن اون نیستم، فقط فکر میکنم که یه جای کارای ما ایراد داره و فرق زن خوب و بد رو نمی‌فهمیم و همیشه باید همه رو خراب ببینیم و سعی کنیم یه جورایی دنبال مدارک و شواهد این مدل خرابی بگردیم.کلی انرژی صرف کنیم، پشت سر این خانم و اون خانم تو محیط کار صحبت کنیم و دنبال یه فرصت مناسب بگردیم، بعضی وقتها هم که طرف با ما خوب نبود شروع کنیم و بگیم با یکی دیگه است و طلاق گرفته و میدونم با کیه و..... همیشه همه از منظر اخلاقی و عرفی اینو تجزیه تحلیل کردن و عیبهاش رو شمردن، من میخوام از منظر زمان و اشتغال فکری و مشکلات اینجوری اینو ببینم. تو سالهای آخر دبیرستان و تو کل دانشگاه و محیط کار همه فکرشون مشغول این مورده و معلومه ما با یه سری آدم طرفیم که حواسشون، هدفشون و فکر و ذکرشون جای دیگه است و برای همینه که 90 درصد کارهای ما کار درست و حسابی نمیشه. نه دانشجومون دانشجوست نه کارمندمون کارمند. یعنی همه یه جوری درگیر این مشکل میشن و در 80 درصد مواقع این مشکلات با ازدواج هم حل نمیشه، متهم به بدبینی نشم من اون دسته‌ای که دستشون نمیرسیه ولی دلشون میخواد رو جزو این 80 درصد طبقه بندی میکنمُ، تازه این جماعتی که من باهاشون سرو کار دارم متاهل هستن وای به حال مجردها  ،حالا خودتون بشنید و اتلاف انرژی و وقت رو حساب کنین. یه SMS  از دوستی دستم رسیده بود که نوشته بود: همیشه دخترها دنبال یه پسر میگردن که هزارتا آرزوشون رو برآورده کنه و پسرها دنبال 1000 تا دختر که یه آرزوشون رو برآورده کنه.

ببینید تو این جستجوها  وقت دیگه‌ای برای انجام کار مفید و منطقی  برامون میمونه!